احداث جاده ماشین رو در منطقه سکونت طایفه آسترکی در بخش هتی لالی با تلاش ها و پیگیری های سردار امیر فاضل خان بختیاری بهرامسری؛ امیرکبیر و سردار سازندگی طایفه آسترکی
صبر بسیار بباید پدر پیر فلک را
تا دگر مادر گیتی چو تو( فاضل خان ) فرزند بزاید

 

تا سال 1365 هیچ گونه جاده ماشین رو در منطقه سکونت طایفه آسترکی وجود نداشت در حالی که دو ایل همجوار ما یعنی بابادی ها در شرق تا تنگ هتی و ایل بهداروند در جنوب نیز تا روستای گچ کرسا جاده ماشین رو داشتند. و مردم قبیله ما برای رفت و آمد به مرکز شهرستان کنونی لالی یعنی شهر لالی و بخش قدیم بایستی فرسنگ ها با چارپا یان یا پیاده و یا به تنگ هتی و یا گچ کرسا رفته و از آنجا با ماشین به لالی بروند .
از همان سال 1363 تاسیس شرکت تعاونی هفتم تیر چالقو توسط زنده نام کلانتر امیر فاضل خان بهرامسری بختیاری آسترکی ؛ این استوره بزرگ و مانای ایل برای احداث جاده مکاتبات خود را با نهادهای مختلف از ریاست جمهوری و مجلس گرفته تا وزرات راه و سازمان عشایری آغاز نمود چون به علت نداشتن جاده ، تعاونی را در روستای گچ کرسا ی بهداروند مستقر نمود .لذا تلاش می کرد تا جاده احداث شود تا تعاونی به دیار آسترکی برده شود .با وجود اینکه مقامات مسئول دستور احداث جاده را صادر نمودند اما شوربختانه در سطح منطقه عوامل اجرایی در لالی به خاطر برخی مسائل مربوط به افرادی در حکومت پیشین ، کارشکنی می کردند و طرح با موانعی روبرو می شد اما این مرد نستوه همچنان پیگیر بود و در نهایت در سال 65 از دو سو یکی از هتی به سمت وارگه سوزه و دیگری از سمت گچ کرسا به سوی گله وری و طاقای چهاربیشه و بوخدا احداث جاده برای طایفه آسترکی آغاز شداما از سمت گچ کرسا به دلیل وجود رودخان شور در مسیر به کندی انجام گرفت هرچند جاده احداث شد و بودجه ساخت پل بر روی رودخانه هم از طرف سازمان عشایری برآورد گردید اما متاسفانه با کارشکنی مسولان محلی عملی نشد و با وجود صدها شکایت به مقامات عالی کشور تا استان و شهرستان توسط کلانتر امیر فاضل خان بهرامسری بختیاری اما به صورت جدی جاده زیربند سازی نشد ولی با تراکتور و وانت مردم در رفت و آمد بودند و از آن موقع به بعد ایلوندان برای کاشت و برداشت محصولات خود به جای روش سنتی از تراکتور استفاده کردند .
تا اینکه جاده دیگری در اواخر دهه هفتاد برای ایل بابادی از مسیر لالی به تراز به جاستون شه به هتی احداث گردید یعنی اکثر روستاهای بابادی نشین را تحت پوشش قرار داد و این بار زنده یاد امیر فاضل خان بزرگ با ارسال نامه به مقامات مسئول به علت اینکه پل در مسیر طایفه آسترکی احداث نشد ؛ خواستار احداث جاده از سمت شرق یعنی از آخرین روستای بابادی نشین سیکوند و طاهر آباد که تا آخرین نقاط منطقه آسترکی 15 کیلومتر فاصله داشتند ،شد و پیگیری نمود و سرانجام در آغاز دهه هشتاد از سیکوند در دو مسیر جاده برای طایفه آسترکی احداث شد یکی از سیکوند _قلعه صلواتی خلیل خان بختیاری آسترکی _ طاقای چهاربیشه _بوخدا ( بنه آفاضل ) به سوی غرب و در سال 1387 نیز شبکه برق آن کشیده شد .
جاده دوم ازسیکوند _قلعه صلواتی خلیل خان بختیاری آسترکی _ گل اسبید _بنوار _ کول پاپا احداث شد و از آن موقع باقی مانده ایلوندان به راحتی به شهر رفت و آمد می کنند و خود ماشین دار شده اند . تمام اسناد و نامه ها و شکایات مربوط به احداث جاده و آب و برق و مدرسه و .... که فقط توسط کلانتر بزرگ امیرفاضل خان بختیاری آسترکی نوشته و مکاتبه و پیگیری شده اند در کتاب بنه وارمن ایل من جلد دوم چاپ شده اند.
و اگر این مرد بزرگ نبود عمرا منطقه آسترکی از جاده ماشین رو و سایر خدمات بهرمند می شد هرچند که دیگر دیر شده بود و ایل ولات ور شده بود. و اگر تو نبودی هنوز تکل بر دوش به شهر رفت و امد می کردند. اجرتان با خداوند خرد و اندیشه ای بزرگمرد نجیب و غمخوار ایل . اگر تو از هر طایفه دیگر بختیاری بودی الان مجسمه ات را در شهرهای مختلف برپا کرده بودند و برایت یادواره می گرفتند اما طایفه تو از شهرهای مختلف می آیند از جاده ای که با تلاش و کوشش تو احداث شد گذر می کنند و گردهمایی تشکیل می دهند و با نام تو دشمنی می کنند. 

اگر تمام ادعا کاران و تازه کلانتر و خان و آ شدگان به اندازه یک هزارم تلاش های فاضل خان بهرامسری بزرگ برای طایفه انجام می دادند الان ما طایفه ای پراکنده و آواره نداشتیم. 

اخیرا بوزینه حلیمی مطلبی نوشته که این نامه ها عادی هستند حتما کاکایل لاقیت اش چندتا از این نامه ها مکاتبه کرده اند.
حلیمی و دیگرانی که توهین می کنید این را بدانید :

آب دریا کزو گهر زاید
به دهان سگی چون تو نیالاید